EHLİ BEYT SEVGİSİ VE EDEP

                                                         BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM      .            

      De ki: Vazifem karşılığında sizden bir ücret istemiyorum. Sizden  istediğim,ancak akrabaya sevgi ve ehli beytime muhabbettir.(şura suresi 42:23) Peygamber efendimize mezkür  ayeti kerime ile Al i Beyte karşı ümmetin sevgisini  istemesi ile emrolunmuştur.Peygamber efendimiz(a.s.m.) bir hadisi şeriflerinde ise;Size iki şey bırakıyorum;onlara sarılırsanız necat bulursunuz.Biri kitabullah,biri Al i Beytim.Burada sünnetim yerine Rasulallahın Al i Beytim Demesi;Çünki, sünneti seniyenin menbaı ve muhafızı ve her cihetle sıkıca sarılmasıyla mükellef olan,Al i Beyttir.(Lemalar: Bediüzzaman) İşte bu sırra binaendirki,kitap(Kuranı kerim)ve sünnete ittiba ünvanıyla bu hakıkatı hadisi şerifiyle bildirmiştir.Demek Al i Beytten,vazife i  risaletçe muradı,sünneti seniyedir.Sünnet seniyeye ittbaı terk eden,hakiki Al i Beytten olmadığı gibi,Ali beyte hakiki dost da olamaz(Dürdüncü lema:Risaletün.Nur) Peygamber efendimizin Al i beyti ise;H.z. Ali r.a. efendimiz,H.z. Fatmatül zehra Annemiz, H.z.Hasan r.a. ve H.z. Hüseyin r.a. Efendilerimizdir.Peygamber efendimiz bir gün ehli beytini üzerindeki abası altında bir araya getirmişler.işte bundandırki ehli beyte Al i Aba da denilir.''EHLİ BEYTİMİN MİSALİ NUHUN GEMİSİ MİSALİ GİBİDİR.ONA BİNEN NECAT BULUR,ONDAN AYRILAN HELAK  OLUR''(Hadis).

     Ey kardeş;Ehli beyti sevmemiz, Bizzat rabbimizin ayetiyle emredilmiş ve Rasulallah efendimizin hadisleriyle de bizlerden istenilmiştir. Ehli beyti sevmemizin ise, Rasulallahın sünnetine tabii olmamızla mümkün olabileceği bildirilmiştir.Peygamber efendimiz (a.s.m.) bir hadisi şeriflerinde İmamlar Ehli beytim soyundandır.diyor Ne zaman ümmetin başı sıkışsa ve islam bidatlarla karma karışık hale gelmek üzereyken ehli beyt neslinden bir imam gelir.Ümmeti sıratı müstakime,düzlüğe çıkarır.Bu nedenle denilmiştirki her yüz yılda bir yüz yılın müceddidi,her bin yılda bir bin yılın müceddidi gelir.Bu imamlara mutlaka uyulması gerekir. bir müminin manevi olarak yükselmesi ve mana aleminde bir makam verilebilmesi yine ehli beyt soyundan gelen imamların tavasstu ile olmaktadır.(İ.Rabbani), Hatta denilmiştirki bir kişi evliya dahi olsa,eğer devrinin imamını tanımadan ölür ise kabir aleminde çok pişmanlık duyacakmış.Devrinin imamına uyanın itikadi ve imani yönden eksik ve kusurlarını devrinin imamı düzeltir. onu sıratı müstakime ulaştırır İnşallah.Peygamber efendimiz bir hadisi şeriflerinde Ahir zamanda; Ehli beytimden  bir kişi çıkmadıkça  Kıyamet kopmaz diyor.Yani Mehdi.(Alevilerde Onikinci imam olarak.Muhammed mehdiyi beklemektedirler:) Üsdat bediüzzaman r.a.derki ehli beyte, Dünya sultanlığı yarine manevi sultanlık verilmiş.Valilerin sultanlığı yerine velilerin sultanlığı verilmiş,demekle çok muhteşem bir tesbit yapmıştır.  Ehli beyt;ten bazıları,ya zehirlenerek,yada katledilerek şehit edilmişlerdir. Rıdvan Allahü teala aleyhim ecmain. .Ehli beytin soyu ise;

       Hazreti Ali Radıyallahu anh.

       Hazreti Fatma Radıyallahü anh.

       Hazreti Hasan Radıyallahu anh.

       Hazreti Hüseyin Raduyallahu anh.

       Hazreti Zeynel abidin r.a.

       Hazreti Muhammed Bakır Radıyallahu anh.

       Hazreti  Caferi Sadık Radıyallahu anh.

       Hazreti Musa Kazım Radıyallahu anh.

       Hazreti Ali Rıza Radıyallahu anh.

       Hazreti Muhammed Cevat Taki Radıyallahu anh

       Hazreti Ali Naki Radıyallahu anh.

       Hazreti Hasan Askeri Radıyallahu anh

       Hazreti Muhammed Mehdi Radıyallahu anh.(mehdii azam)

 ..Ehli beyti anlatmak böyle bir kaç sayfaya sığmaz.Zira onlardan her birinin hayatı hakkında ayrı bir cilt kitap yazılsa dahi yinede onları tam olarak anlatmış olamayız.Neden dersen;ehli beytten olanların manevi makamlarını ve değerlerini bizim gibiler ne anlaya bilir ve nede tasavvur edip takdir edebilirde ondan.Bizler sadace kitaplarda okuduğumuz kadarıyla ehli beyt imamlarının dünyadaki günlük yaşamlarından ve bazı vukua gelmiş hadiselerinden nazari olarak bahsedebiliriz o kadar.oysaki Ehli beyt soyundan gelen  imamlar yaşadığı kendi döneminde peygamber efendimizin manevi vekili demektir.Bu konumuzu selavati şerifelerle bitirelim inşaallah;Allahhümme salli ala seyidina Muhammedin ve ala cemi'il enbiya'i vel mürseliin,

      Allahümme salli ala seyidina Muhammedin ve ala alihi ve eshabihi ve ezvacihi ve Ehli beyti ve zürriyyetihi  rıdvan Allahü teala aleyhim ecmain.Velhamdülillahi rabbil alamin.

EDEP : İse;güzel ahlakın şubelerinden olup,Müslümana çok yakışan Müslümanca  bir sıfattır.Edep kişinin gerek Rabbine karşı ve gerekse,Peygamber efendimize ve diğer peygamberler ile,Allah dostlarına karşı ve diğer insanlara ve mahlukata karşı islami ölçülere göre söz ve davranışlarıyla gerekli saygıyı göstermek demektir. Bu hususuda özetlemek gerekir ise,edepte Rasulallahın sünnetine tam ittiba ile olur.Peygamber efendimiz Cedelciyi(münakaşa yapan) yermiş,Cedelde aşırı gitmenin münafıklık alamati  olduğunu bildirmiştir.Peygamber efendimiz bir hadisi şeriflerinde;Haksız olduğu için cedelden çekilen kişiye mükafaat olarak cennete bir köşk verilir.Haklı olduğu halde cedelden çekilen bir kişi için ise,Cennetin ortasında(En güzel yerinde) bir köşk verilir.(Mealen) demekle biz ümmetine münakaşadan mümkün olduğu ölçüde kaçınmamızı teşvik etmiştir.Cedelde aşırı giden bir kavimde hayır yokur.Bir kişi ağzının içinin tavanı gözükecek şekilde cedelde bulunuyorsa,o kişi cehennemliktir denilmiştir.Edepli Bir insan Allah c.c.den en azından kavminin(Ailesinin) büyüğünden utandığı ğibi utanmalı, hayasızlık yapmamalıdır. Büyüğüne sagı duymayan, Küçüğünü sevmeyen bizden değildir.Yani imanı kemale ermemiştir.Denilmiş.Edepli bir insan Kuranı kerime sayğlı olmalı,abdestsiz okumamalı, Resulallah efendimizin adı söylendiğinde hemen selatü selam getirmeli, Kıbleye kerşı tükürmemeli ve ayağını uzatmamalı. Güneşe,aya ve kıbleye karşı bevletmemeli ve hatta:bir allah dostunun adı zikredilince toparlanmalı.Zira denilmişdirki Allah c.c Her yerde ve her zaman, hazır ve nazırdır.Allah dostları ise;anıldıkları yerde hazır ve nazır olurlar.ve hatta televizyonda kabe veye bir cemaat önderi veya bir allah dostunu gördüğümüzde bile toparlanmalıyız. Böyle yaptığımız takdirde  faydasını  görürürüz  İnşallah. son  sözümüz ise; Edep ya hu. .olacaktır.

              SELAM  HÜDAYA TABİİ  OLANLARA